ριμα 19/10/13

ΟΠΟΤΕ ΚΑΤΣΩ ΝΑ ΣΚΕΥΤΩ ΤΟ ΗΝΤΑ ΜΟΥ'ΧΕΙ ΚΑΝΕΙ
Ο ΝΟΥΣ ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΣΕ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΒΓΑΝΕΙ
.
μου'μαθε τι θα πει χαρα που ειχα μαραζωσει
και νοημα για την ζωη και παλι μου'χει δωσει
.
με κανει σαν μικρο παιδι οταν μιλω μαζι της
κιολη την μερα ζωγραφια στο νου'χω την μορφη της
.
οταν την εχω διπλα μου τιποτα δεν με νοιαζει
βρεχει αστραφτει μα εγω νομιζω οτι λιαζει
.
οταν την φερω στο μυαλο την ωρα που ποναω
ειναι το γιατροσοφι μου γιανα χαμογελαω.
.
αν δεν μου πουν τα χειλη της την πρωτη καλημερα
με νευρα και αναποδιες περναω ολη μερα
.
τη μερα που δεν θα τη δω και δεν την αγκαλιασω
θα πρωτιμισω να μην ζω γιανα την επερασω
.
ειναι αυτη το νοημα για ολη την ζωη μου
στην αγκαλια τζη θα'θελα ν'αφησω την πνοη μου!!